Freediving - swobodne nurkowanie na wstrzymanym oddechu, rekordy

Ten wpis ma charakter wyłącznie informacyjny i dotyczy nurkowania jako sportu. Ośrodek szkoleniowy HARPUN specjalizuje się w nurkowaniu zawodowym i technicznym, jednak nie prowadzi szkoleń z freedivingu ani nie posiada eksperckiej wiedzy na ten temat. Dlatego materiały dotyczące freedivingu w tym artykule mają jedynie charakter orientacyjny.

W przypadku potrzeby szczegółowej wiedzy zachęcamy do kontaktu z certyfikowanymi instruktorami freedivingu.

Freediving, czyli nurkowanie na wstrzymanym oddechu, to wyjątkowa forma eksploracji podwodnego świata. Bez ciężkiego sprzętu i butli z tlenem, freediverzy polegają wyłącznie na własnych możliwościach fizycznych i psychicznych, aby zejść jak najgłębiej, wytrzymać jak najdłużej pod wodą lub pokonać jak najdłuższy dystans w basenie.

Ta dyscyplina, choć wydaje się niszowa, w Polsce zdobywa coraz większą popularność - także dzięki takim instytucjom jak Stowarzyszenie Freediving Poland i zawodnikom światowego formatu, jak Mateusz Malina, Magdalena Solich-Talanda czy Julia Kozerska.

W freedivingu nie chodzi tylko o rekordy świata - choć te imponują. Herbert Nitsch, znany jako „the deepest man”, osiągnął 214 metrów w kategorii no limits (NLT). Z kolei Polak Mateusz Malina dominuje w dyscyplinach basenowych, takich jak dynamika bez płetw (DNF) czy apnea statyczna (STA).

Nurkowanie na wstrzymanym oddechu - zanurkujmy głębiej we freediving!

Freediving dzieli się na różne konkurencje - zarówno basenowe, jak i głębokościowe. Oto najważniejsze z nich:

• Apnea statyczna (STA) - polega na wstrzymywaniu oddechu na czas, leżąc nieruchomo w wodzie.
• Apnea dynamiczna z płetwami (DYN) i bez płetw (DNF) - polega na przepłynięciu jak największego dystansu w basenie.
• Stały balast (CWT) i stały balast bez płetw (CNF) - polegają na zejściu na określoną głębokość i powrocie, bez zmiany obciążenia.
• Free immersion (FIM) - zejście i wynurzenie odbywa się przez przeciąganie po linie, bez użycia płetw.
• Zmienny balast (VWT) i no limits (NLT) - konkurencje głębokościowe z użyciem dodatkowego sprzętu.

Każda z tych konkurencji rozwija inne aspekty freedivingu - od techniki oddechowej, przez relaksację, aż po precyzyjną kontrolę ciała i umysłu pod wodą.

Znane lokalizacje do treningu to m.in. Deepspot - najgłębszy basen Europy Środkowo-Wschodniej, czy legendarne blue hole w Dahab.

Inspirują także miejsca takie jak Musan Underwater Sculpture Museum na Cyprze - pokazujące, jak freediving łączy się ze sztuką i ekologią.

Historia freedivingu - od poławiaczy pereł do rekordów głębokości

Choć dziś freediving kojarzy się głównie z rywalizacją sportową, jego historia sięga tysięcy lat wstecz. Już w starożytności ludzie zanurzali się bez sprzętu, by wydobywać muszle, perły czy gąbki. Historie takie jak greckich poławiaczy gąbek pokazują, że freediving to część ludzkiej natury.

Pierwszy udokumentowany głęboki freedive wykonał w 1949 roku Raimondo Bucher, osiągając 30 metrów. W kolejnych dekadach freediving rozwijali tacy pionierzy jak Enzo Maiorca, Jacques Mayol (bohater filmu Wielki Błękit) i Umberto Pelizzari. Ich dokonania zapoczątkowały rozwój dyscyplin takich jak stały balast (CWT), free immersion (FIM) czy no limits (NLT).

Freediving dla początkujących - jak zacząć?

Zainteresował Cię freediving? Dobra wiadomość: możesz zacząć już dziś, niezależnie od wieku czy kondycji fizycznej. Kluczowe jest, by robić to bezpiecznie i pod okiem doświadczonego instruktora.

Pierwszym krokiem może być kurs Freediver, podczas którego nauczysz się podstaw fizjologii nurkowania, prawidłowego oddychania, technik relaksacyjnych oraz podstawowych procedur bezpieczeństwa.

Dla bardziej zaawansowanych dostępne są:

• Kurs Advanced Freediver - pogłębia wiedzę i technikę nurkową.
• Kurs Performance Freediver - ukierunkowany na maksymalizację wyników sportowych.
• Kurs Free Immersion - skupiony na technice przeciągania po linie.
• Kurs DPV Safety Freediver - dla osób zainteresowanych freedivingiem z użyciem skutera podwodnego.

Wszystkie te szkolenia są prowadzone według międzynarodowych standardów np. AIDA International czy PADI.

Sprzęt freedivera - co warto mieć?

W przeciwieństwie do nurkowania ze sprzętem, freediving wymaga minimum wyposażenia. Oto podstawowe elementy:

• Maska niskoprofilowa - zmniejsza zużycie powietrza podczas wyrównywania ciśnienia.
• Rurka (snorkel) - do oddychania na powierzchni.
• Płetwy długie - zapewniają efektywne poruszanie się.
• Pianka freedivingowa - cienka, elastyczna, zatrzymuje ciepło bez ograniczania ruchu.
• Pas balastowy - do regulacji pływalności.
• Komputer nurkowy freedivingowy - monitoruje czas, głębokość i prędkość zanurzania.

Dodatkowo warto znać techniki wyrównywania ciśnienia, takie jak metoda Valsalvy, metoda Frenzla czy metoda scyzoryka - kluczowe przy schodzeniu głębiej.

Freediving Polska - jak to wygląda w naszym kraju?

Choć freediving kojarzy się przede wszystkim z ciepłymi wodami Morza Czerwonego czy basenami o głębokości kilkudziesięciu metrów, w Polsce ta dyscyplina rozwija się coraz prężniej. Mamy świetnych zawodników, m.in. Mateusza Malinę, Julię Kozerską czy Magdalenę Solich-Talandę, którzy regularnie biją rekordy świata w konkurencjach basenowych, takich jak apnea statyczna, dynamika bez płetw (DNF) czy apnea z płetwami (DYN).

W kraju działa kilka wyspecjalizowanych szkół i instruktorów oferujących kursy freedivingowe na różnych poziomach - od podstawowego kursu Freediver, przez kurs Advanced Freediver, aż po specjalistyczne szkolenia takie jak kurs Free Immersion (FIM) czy kurs Performance Freediver. Standardy nauczania wyznaczają międzynarodowe organizacje, takie jak AIDA International.

Treningi często odbywają się w basenach, takich jak warszawski Deepspot - jeden z najgłębszych basenów na świecie - oraz w naturalnych akwenach w sezonie letnim, m.in. ną Kaszubach czy Mazurach. Istnieje także Stowarzyszenie Freediving Poland, które promuje dyscyplinę, organizuje zawody i wspiera środowisko freediverów w kraju.

Freediving w Polsce, mimo że młody, ma solidne fundamenty - zarówno sportowe, jak i edukacyjne. To świetne miejsce, by rozpocząć przygodę z nurkowaniem na wstrzymanym oddechu, nawet jeśli najbliższy ocean dzieli nas o tysiące kilometrów.

Filmy i książki o freedivingu - dla pasjonatów głębi

Jeśli fascynuje Cię freediving, warto sięgnąć po inspirujące filmy i lektury. Oto kilka rekomendacji:

Filmy:

• Wielki Błękit (Le Grand Bleu, 1988) - kultowy film Luca Bessona inspirowany historią Jacques'a Mayola.
• The Deepest Breath (Netflix, 2023) - poruszający dokument o miłości, ambicji i granicach ciała.
• Hold Your Breath: The Ice Dive - film o nurkowaniu pod lodem.

Książki:

• Homo Delphinus - Jacques Mayol (filozofia freedivingu).
• Pod ciśnieniem - James Nestor (eksploracja ludzkiego potencjału oddechowego).
• Freedive! - Tanya Streeter (poradnik i wspomnienia mistrzyni).

Aspekty medyczne - co grozi freediverom?

Mimo że freediving jest bezpieczny przy zachowaniu zasad, niesie ze sobą ryzyko. Dlatego tak istotna jest wiedza medyczna i trening.

Najważniejsze zagrożenia:

• Blackout (BO) - utrata przytomności spowodowana hipoksją, najczęściej przy wynurzaniu.
• Samba - niekontrolowane drgawki mięśni, zwiastun niedotlenienia.
• Narkoza azotowa - przy bardzo głębokich zejściach może zaburzyć percepcję.
• Barotrauma - urazy uszu, zatok, płuc wynikające z nieprawidłowego wyrównywania ciśnienia.
• Hiperkapnia - nadmiar dwutlenku węgla w organizmie, prowadzący do zaburzeń świadomości.

Dlatego freediverzy zawsze trenują w parze, uczą się pierwszej pomocy i regularnie sprawdzają swoje zdrowie. Sport ten wymaga nie tylko siły, ale przede wszystkim pokory.

Znane osoby ze świata freedivingu

Świat freedivingu to nie tylko sport, ale też opowieść o przekraczaniu granic ludzkich możliwości. Wśród najbardziej rozpoznawalnych nazwisk znajdują się zarówno legendy tej dyscypliny, jak i współcześni rekordziści, którzy regularnie przesuwają granice tego, co możliwe w apnei bez płetw, stałym balaście czy konkurencji no limits (NLT).

• Jacques Mayol - pionier freedivingu, pierwszy człowiek, który w latach 70. przekroczył magiczną granicę 100 metrów głębokości na wstrzymanym oddechu. Jego postać zainspirowała kultowy film Wielki Błękit.

• Umberto Pelizzari - włoski freediver, który dominował w latach 90., bijąc kolejne rekordy świata w konkurencjach takich jak statyka (STA), stały balast (CWT) i no limits (NLT). Współtwórca szkoły Apnea Academy.
  
  
• Herbert Nitsch - austriacki „człowiek-delfin”, obecny rekordzista świata w konkurencji no limits (NLT) - osiągnął zawrotną głębokość 214 metrów. Jego karierę przerwał poważny wypadek (blackout i uraz mózgu), do którego doszło podczas nurkowania w zmiennym balasie (VWT).
  
  
• Enzo Maiorca - legenda włoskiego freedivingu, rywal Jacques’a Mayola, również bohater Wielkiego Błękitu. Nurkował w czasach, gdy o „bezpieczeństwie” mówiło się znacznie mniej niż dziś.

‍

• Raimondo Bucher - jeden z pierwszych freediverów, który w połowie XX wieku zainteresował świat ideą apnei bez płetw. Był pionierem eksploracji głębin i mentorem wielu włoskich zawodników.
  
  
• Mateusz Malina - reprezentant Polski i absolutna gwiazda freedivingu basenowego. Wielokrotny mistrz świata i rekordzista w konkurencjach takich jak dynamika bez płetw (DNF), dynamika w płetwach (DYN) i apnea bez płetw. Jego osiągnięcia rozsławiły freediving Polska na arenie międzynarodowej.

• ‍
• Julia Kozerska - czołowa polska zawodniczka freedivingowa, wielokrotnie stawała na podium mistrzostw świata, bijąc rekordy w apnei statycznej, dynamice bez płetw i stałym balaście.
  
  
• Magdalena Solich-Talanda - jedna z najlepszych zawodniczek freedivingowych na świecie, znana ze znakomitych wyników w pływaniu dynamicznym, apnei z płetwami i doskonałej kontroli oddechu.

‍

Apnea bez płetw - sztuka czystego ruchu pod wodą

Apnea bez płetw to jedna z najbardziej wymagających form freedivingu, polegająca na nurkowaniu bez użycia jakiegokolwiek sprzętu wspomagającego ruch - przede wszystkim bez płetw. Opiera się wyłącznie na sile mięśni, technice oraz kontroli ciała i oddechu. To czysta, minimalistyczna forma zanurzenia się w głębiny, często uważana za najbardziej „pierwotną” i elegancką dyscyplinę tego sportu.

Wyróżniamy dwie główne konkurencje, które zaliczają się do tej kategorii:

• Dynamika bez płetw (DNF - Dynamic No Fins) - to basenowa konkurencja polegająca na przepłynięciu jak największego dystansu pod wodą na wstrzymanym oddechu, bez płetw i bez pomocy liny. Technika ruchu przypomina styl klasyczny (żabka), a każdy metr wymaga doskonałej koordynacji ruchów, oszczędzania energii i maksymalnej ekonomii oddechu.
• Free immersion (FIM) - to głębokościowa konkurencja rozgrywana w wodach otwartych. Freediver zanurza się i wynurza wyłącznie przy pomocy rąk, ciągnąc się po linie prowadzącej, bez płetw i bez możliwości zmiany balastu. To wymagająca dyscyplina, w której kluczowa jest nie tylko technika, ale również doskonała kontrola ciśnienia w uszach (wyrównywanie, np. metodą Frenzla lub metodą scyzoryka).

Obie formy apnei bez płetw testują granice wytrzymałości, świadomości ciała i psychiki freedivera. To konkurencje wybierane przez najbardziej doświadczonych zawodników, takich jak Mateusz Malina, który specjalizuje się w DNF i wielokrotnie bił w tej dyscyplinie rekordy świata.

Apnea bez płetw to esencja freedivingu - czysta relacja człowieka z wodą, bez sprzętu i bez hałasu, tylko cisza, rytm serca i głębina.

Dyscypliny freedivingu - konkurencje basenowe

Basenowe konkurencje polegają na osiąganiu maksymalnych wyników w warunkach kontrolowanych (basen), zazwyczaj pod nadzorem sędziów międzynarodowych organizacji, takich jak AIDA International.

1. Apnea statyczna (STA - Static Apnea)

• Cel: jak najdłuższe wstrzymanie oddechu w bezruchu, zanurzonym w wodzie.
• Opis: Zawodnik leży twarzą w wodzie, nie wykonując żadnych ruchów. To konkurencja czysto mentalna, wymagająca głębokiego relaksu i kontroli stresu.

2. Apnea dynamiczna w płetwach (DYN - Dynamic Apnea with Fins)

• Cel: przepłynięcie jak największego dystansu pod wodą z użyciem płetw.
• Opis: Najczęściej stosuje się monopłetwę lub dwie klasyczne płetwy. To konkurencja techniczna i wydolnościowa.

3. Dynamika bez płetw (DNF - Dynamic No Fins)

• Cel: pokonanie jak najdłuższego dystansu pod wodą bez żadnych płetw.
• Opis: Ruch przypomina żabkę. DNF uznawana jest za jedną z najtrudniejszych dyscyplin basenowych ze względu na brak wspomagania i wysokie zużycie energii.

Dyscypliny freedivingu - konkurencje głębokościowe

Rozgrywane są na wodach otwartych (morza, jeziora, blue hole). Wymagają specjalistycznego przygotowania i często odbywają się na znacznych głębokościach.

4. Stały balast w płetwach (CWT - Constant Weight with Fins)

• Cel: zejście na jak największą głębokość i powrót na powierzchnię z tym samym balastem.
• Opis: Zawodnik nie może zmieniać obciążenia ani korzystać z liny w celu przyciągania się. Używa płetw (zwykle monopłetwy). To jedna z głównych dyscyplin głębokościowych.

5. Stały balast bez płetw (CNF - Constant Weight No Fins)

• Cel: zejście i powrót na powierzchnię bez płetw i bez pomocy liny.
• Opis: Uważana za jedną z najbardziej wymagających i „czystych” dyscyplin. Wymaga ogromnej siły i techniki.

6. Free Immersion (FIM)

• Cel: osiągnięcie maksymalnej głębokości, przyciągając się po linie - bez użycia płetw.
• Opis: Zawodnik może używać wyłącznie rąk, by się zanurzyć i wynurzyć. Ruchy są płynne, a technika wymaga precyzyjnego wyrównywania ciśnienia (np. metodą Frenzla).

7. Zmienne obciążenie (VWT - Variable Weight)

• Cel: zejście przy pomocy ciężarka, powrót o własnych siłach (np. za pomocą płetw lub po linie).
• Opis: Zawodnik nie utrzymuje stałego balastu. Dyscyplina nienotowana w oficjalnych rankingach AIDA, ale używana w treningu i rekordach.

8. No Limits (NLT)

• Cel: osiągnięcie jak największej głębokości przy pomocy specjalnego urządzenia (np. sań), powrót na powierzchnię z pomocą balonu wypornościowego.
• Opis: Najbardziej spektakularna, ale i ryzykowna dyscyplina. To w niej ustanowiono najgłębsze nurkowania w historii freedivingu.

Podsumowanie

W każdej z tych dyscyplin kluczowe są różne aspekty: wydolność oddechowa, technika, przygotowanie psychiczne i fizyczne, a także bezpieczeństwo, w tym umiejętność reagowania na sytuacje takie jak blackout czy narkoza azotowa.

Rekordy freedivingu - jak głęboko może zejść człowiek?

Freediving, czyli nurkowanie na wstrzymanym oddechu, to nie tylko piękna forma kontaktu z wodą, ale też dyscyplina, w której ludzie nieustannie przesuwają granice ludzkich możliwości. Jak długo można wytrzymać bez powietrza? Jak daleko przepłynąć? Jak głęboko zejść w głąb oceanu? W tym artykule przyglądamy się najważniejszym rekordom freedivingu, zarówno w konkurencjach basenowych, jak i głębokościowych.

Basenowe rekordy freedivingu

Konkurencje basenowe rozgrywane są w pływalniach i skupiają się głównie na czasie lub dystansie. To właśnie tutaj Polacy należą do światowej czołówki.

STA - statyka (Static Apnea)

Zawodnik pozostaje bez ruchu pod wodą, na wstrzymanym oddechu.

• Rekord mężczyzn (bez tlenu): Branko Petrović - 11 min 54 s
• Rekord kobiet: Natalia Molchanova - 9 min 2 s
• Rekord z tlenem przed nurkowaniem: Budimir Šobat - 24 min 37 s

Wymaga absolutnego spokoju, wytrenowanej przepony i kontroli nad reakcjami ciała.

DYN - dynamika w płetwach (Dynamic With Fins)

Zawodnik pokonuje jak najdłuższy dystans w basenie, korzystając z płetw.

• Rekord mężczyzn: Mateusz Malina (Polska) - 321 m
• Rekord kobiet: Magdalena Solich-Talanda (Polska) - 265 m

🇵🇱 Obie rekordowe próby zostały ustanowione przez Polaków, co pokazuje, że jesteśmy potęgą w tej konkurencji.

DNF - dynamika bez płetw (Dynamic No Fins)

Najbardziej wymagająca technicznie konkurencja. Płynie się „żabką” pod wodą, bez żadnego napędu.

• Rekord mężczyzn: Mateusz Malina - 226 m
• Rekord kobiet: Julia Kozerska - 210 m

Technika, wytrzymałość i precyzja - tu nie ma miejsca na błędy.

Głębinowe rekordy freedivingu

Konkurencje głębokościowe odbywają się na otwartych wodach. Wymagają nie tylko sprawności fizycznej, ale też perfekcyjnego wyrównywania ciśnienia i odporności psychicznej.

CWT - stały balast z płetwami (Constant Weight)

Zawodnik schodzi i wynurza się o własnych siłach, z tą samą ilością balastu i bez użycia liny.

• Rekord mężczyzn: Alexey Molchanov - 133 m
• Rekord kobiet: Alessia Zecchini - 123 m

CNF - stały balast bez płetw (Constant Weight No Fins)

Ta dyscyplina uchodzi za „czystą” formę freedivingu - zejście i wynurzenie wyłącznie siłą własnego ciała.

• Rekord mężczyzn: William Trubridge - 102 m
• Rekord kobiet: Sayuri Kinoshita - 72 m

FIM - nurkowanie swobodne (Free Immersion)

Zawodnik nie ma płetw - porusza się w dół i w górę po linie, siłą rąk.

• Rekord mężczyzn: Alexey Molchanov - 124 m
• Rekord kobiet: Alessia Zecchini - 101 m

NLT - No Limits (bez ograniczeń)

Zejście na saniach, wynurzenie przy pomocy balonu. Najbardziej ekstremalna forma freedivingu.

• Rekord mężczyzn: Herbert Nitsch - 214 m
• Rekord kobiet: Tanya Streeter - 160 m

⚠️ To nie jest konkurencja sportowa, a forma indywidualnych rekordów ekstremalnych. Obarczona wysokim ryzykiem.

Polacy wśród rekordzistów

W basenowym freedivingu Polska to światowa potęga. Warto zapamiętać te nazwiska:

• Mateusz Malina - kilkukrotny rekordzista świata, specjalista od DNF i DYN
• Magdalena Solich-Talanda - rekordzistka świata i medalistka mistrzostw
• Julia Kozerska - rekordy świata w dynamice bez płetw
• Krzysztof Dąbrowski - wielokrotny mistrz Polski, doświadczony zawodnik i trener

‍

Technologia w freedivingu - komputer do freediving

Współczesny freediving coraz częściej łączy się z zaawansowaną technologią. Komputery nurkowe wykorzystywane przez freediverów pomagają monitorować kluczowe parametry podczas treningów i zejść na wstrzymanym oddechu. Urządzenia te mierzą m.in. głębokość, czas zanurzenia, prędkość opadania i wynurzania, temperaturę wody, a także długość przerw powierzchniowych. Specjalistyczne komputery do freedivingu mają także funkcje ostrzegania o czasie wynurzania czy przekroczeniu bezpiecznego czasu bezdechu.

Choć freediving to w dużej mierze sport oparty na świadomości ciała i pracy z oddechem, nowoczesna technologia pozwala trenować bezpieczniej i bardziej efektywnie. Komputery nurkowe są dziś nieodłącznym elementem wyposażenia zarówno początkujących, jak i zaawansowanych freediverów, pomagając w analizie postępów i zapobieganiu ryzykownym sytuacjom, takim jak blackout.

FAQ - Najczęściej zadawane pytania o freediving

Czym jest freediving?

Freediving to nurkowanie na wstrzymanym oddechu, bez użycia sprzętu do oddychania. Osoba nurkująca polega wyłącznie na własnym oddechu, schodząc pod wodę na określoną głębokość lub pokonując dystans w basenie. To dyscyplina sportowa, ale także forma relaksu i eksploracji świata podwodnego.

Jakie są główne dyscypliny freedivingu?

Free0diving dzieli się na konkurencje basenowe i głębokościowe:

• Apnea statyczna (STA) - wstrzymywanie oddechu na czas w bezruchu.
• Apnea dynamiczna (DYN, DNF) - pokonywanie dystansu w basenie z płetwami lub bez.
• Stały balast (CWT, CNF) - zejście na głębokość z tym samym obciążeniem.
• Free immersion (FIM) - zejście i wynurzenie przez przeciąganie się po linie.
• Zmienny balast (VWT) i no limits (NLT) - konkurencje z wykorzystaniem sprzętu.

Czy freediving jest bezpieczny?

Tak, freediving jest bezpieczny, o ile przestrzega się zasad i ćwiczy pod okiem instruktora. Do najczęstszych zagrożeń należą:

• Blackout (utrata przytomności z powodu niedotlenienia)
• Samba (drgawki mięśniowe)
• Barotrauma (urazy uszu, płuc)
• Hiperkapnia (nadmiar CO₂)
• Narkoza azotowa (przy głębokich zejściach)

Dlatego tak ważna jest edukacja, asekuracja i regularne badania lekarskie.

Jak zacząć trenować freediving?

Najlepiej rozpocząć od kursu Freediver prowadzonego przez certyfikowanego instruktora. Kursy oferują podstawy fizjologii oddechu, techniki relaksacji, procedury bezpieczeństwa i pierwsze zejścia w basenie lub otwartych wodach. W Polsce kursy prowadzone są m.in. według standardów AIDA International lub PADI Freediver.

Czy freediving można trenować w Polsce?

Tak. W Polsce działa wiele szkół freedivingowych. Treningi odbywają się m.in. w basenach (np. Deepspot w Mszczonowie) oraz w jeziorach i kamieniołomach na Mazurach, Kaszubach czy Śląsku. Dostępne są kursy dla początkujących i zaawansowanych, a także warsztaty specjalistyczne.

Ile kosztuje kurs freedivingu w Polsce?

Ceny kursów różnią się w zależności od poziomu i lokalizacji. Średnio:

• Kurs Freediver (podstawowy): od 900 do 1500 zł
• Kurs Advanced Freediver: od 1300 do 2000 zł
• Kursy specjalistyczne (np. Free Immersion): od 600 do 1200 zł

Do tego warto doliczyć koszt sprzętu (jeśli nie jest wliczony).

Jaki sprzęt jest potrzebny do freedivingu?

Podstawowe wyposażenie freedivera obejmuje:

• Maskę niskoprofilową
• Rurkę do oddychania na powierzchni
• Długie płetwy
• Piankę neoprenową o grubości dopasowanej do temperatury wody
• Pas balastowy
• Komputer freedivingowy (opcjonalnie)

Dodatkowo istotna jest znajomość technik wyrównywania ciśnienia, takich jak Frenzel czy Valsalva.

Czy freediving jest dla każdego?

Freediving może trenować niemal każdy - niezależnie od wieku czy poziomu sprawności fizycznej. Wymagana jest jedynie ogólna sprawność zdrowotna i brak przeciwwskazań ze strony lekarza. Kursy często zaczynają osoby od 16 roku życia wzwyż. Nie ma górnego limitu wieku, o ile stan zdrowia pozwala na nurkowanie.

Jakie są korzyści z uprawiania freedivingu?

Freediving rozwija:

• Świadomość ciała i oddechu
• Umiejętność relaksacji i redukcji stresu
• Wydolność układu krążeniowo-oddechowego
• Samodyscyplinę i koncentrację
• Sprawność fizyczną i elastyczność mięśni

Dodatkowo freediving pozwala eksplorować podwodny świat w sposób cichy, bez sprzętu, z większą bliskością natury.

Gdzie można uprawiać freediving za granicą?

Popularne kierunki dla freediverów to:

• Dahab (Egipt) - słynne Blue Hole
• Bali i Gili (Indonezja) - ciepłe wody i centra szkoleniowe
• Cypr - Musan Underwater Sculpture Museum
• Chorwacja - krystalicznie czyste wody Adriatyku
• Filipiny - m.in. Moalboal, Panglao

W tych lokalizacjach działają międzynarodowe szkoły freedivingowe oferujące kursy i nurkowania rekreacyjne.

Kim są znani freediverzy z Polski?

Do czołowych polskich freediverów należą:

• Mateusz Malina - wielokrotny rekordzista świata w konkurencjach basenowych (DNF, DYN, STA)
• Julia Kozerska - rekordzistka świata w dynamice bez płetw
• Magdalena Solich-Talanda - medalistka mistrzostw świata i Europy

Wszyscy reprezentują najwyższy światowy poziom freedivingu.

Czy freediving można uprawiać w zimnej wodzie?

Tak, freediving można trenować w zimnych wodach, jednak wymaga to odpowiedniego przygotowania. Kluczowe jest posiadanie ciepłej pianki (np. 5-7 mm), neoprenowych rękawic i butów oraz znajomość zasad bezpieczeństwa przy niskich temperaturach. W Polsce freediverzy często nurkują także zimą w jeziorach i kamieniołomach.

Czym różni się freediving od snorkelingu?

Snorkeling to pływanie na powierzchni wody z maską i rurką, zazwyczaj bez głębokiego nurkowania. Freediving to aktywne schodzenie pod wodę na wstrzymanym oddechu - często na większe głębokości lub w celu osiągania konkretnych wyników. Freediving wymaga większej wiedzy i techniki, ale też daje większe możliwości eksploracji.

Czy freediving to sport olimpijski?

Nie, freediving nie jest sportem olimpijskim. Jest jednak uznanym sportem na arenie międzynarodowej, z własnymi mistrzostwami świata, federacjami (np. AIDA, CMAS) i setkami rekordów. Wiele osób uprawia freediving rekreacyjnie, bez udziału w zawodach.

Freediving to nie moda - to styl życia.

Jeśli chcesz zacząć, zadbaj o bezpieczeństwo, wybierz dobrego instruktora i nie spiesz się. Ciało potrzebuje czasu, a głębokość nie jest celem - to tylko narzędzie do poznania siebie.

Zainteresował Cię freediving?

W OSPP Harpun od ponad 20 lat szkolimy nurków zawodowych, ale z pasją śledzimy także rozwój innych form nurkowania - w tym freedivingu. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o nurkowaniu na wstrzymanym oddechu, szukasz inspiracji, wiedzy lub kontaktów w środowisku - odezwij się do nas. Chętnie podzielimy się doświadczeniem i pomożemy Ci obrać bezpieczną drogę dalszego rozwoju.

‍